ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ - TRANSLATION

Πέμπτη 7 Απριλίου 2011

Φως στη Μακεδονία της τέχνης

ΕΦΗ ΦΑΛΙ∆Α από την εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ" 7/4/2011



Πάτρωνες των τεχνών, εξαίρετοι τεχνίτες του χρυσού και του αργύρουαλλά και επινοητές τεχνικών γιατην κατασκευή κτιρίων µεγάλων διαστάσεων. Είναι η νέα εκτίµηση για το βασίλειο της Μακεδονίας, σύµφωνα µε την έκθεση που εγκαινιάστηκε χθες στην Οξφόρδη, στο Μουσείο ΑΣµόλιαν, «Από τον Ηρακλή στον Μέγα Αλέξανδρο: Θησαυροί από τη βασιλική πρωτεύουσα της Μακεδονίας, ένα ελληνιστικό βασίλειο την εποχή της ∆ηµοκρατίας». Πρόκειται για µια µεγάλη αρχαιολογική έκθεση που φέρνει στη δηµοσιότητα για πρώτη φορά εκτός Ελλάδος 480 ευρήµατα (από τα 500 εκθέµατα), που προέρχονται από τις ανασκαφές της 17ης Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων στους βασιλικούς τάφους και το παλάτι των Αιγών, την αρχαία πρωτεύουσα της Μακεδονίας. Τα ευρήµατα συνδέονται µε κεντρικές φυσιογνωµίες της αυλής των Τηµενιδών. Σκοπός είναι να καταδείξουν τη συνέχεια του αρχαίου βασιλείου της Μακεδονίας, από τον Οµηρο έως τους Ελληνιστικούς χρόνους. Επίσης, να φωτίσουν τη σηµασία των γυναικών στο αρχαίο µακεδονικό βασίλειο, χάρη στα χρυσά κοσµήµατα και τα µπρούντζινα αντικείµενα (σύµβολα εξουσίας) των γυναικείων βασιλικών τάφων, χρονολογηµένα µεταξύ 1000 έως 300 π.Χ. «Η πλειονότητα των εκθεµάτων προέρχεται από τους τάφους των βασιλισσών και υπογραµµίζουν πόσο ισχυρές ήταν αυτές οι γυναίκες ως πρωθιέρειες αλλά και ως φύλακες του βασιλικού αίµατος», είπε η προϊσταµένη της 17ης Εφορείας Αγγελική Κοτταρίδη. «Το κλειδί στην ιστορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου βρίσκεται στη Μακεδονία. Και φυσικά όχι στο Χόλιγουντ», είπε ο Ρόµπιν Λέιν Φοξ, επικεφαλής των µελετών για τον Μεγάλο Αλέξανδρο στο Πανεπιστήµιο της Οξφόρδης. Ηταν επίσης ο επιστηµονικός σύµβουλος στην ταινία του Ολιβερ Στόουν «Μέγας Αλέξανδρος», συχνά µάλιστα βουρκωµένος από τη συγκίνηση που του προκαλούσαν οι χρυσοστόλιστες βασίλισσες, τα σπαθιά των Τηµενιδών, τα αργυρά σκεύη από τους τάφους του Φιλίππου Β’ και του εγγονού του Αλεξάνδρου ∆’ (γιος του Μεγάλου Αλεξάνδρου από τη Ρωξάνη ο οποίος πέθανε σε ηλικία 13 ετών). Μέχρι σήµερα νοµίζαµε ότι το βασίλειο της Μακεδονίας ήταν κατ’ εξοχήν κόσµος πολεµιστών. Ωστόσο, αυτά τα νέα ευρήµατα από τις ανασκαφές του 2008 αφηγούνται πως η ζωή στο παλάτι του Φιλίππου Β’ ήταν εµπλουτισµένη µε εκδηλώσεις τεχνών. Το τρίτο µέρος της έκθεσης «Από τον Ηρακλή στον Μέγα Αλέξανδρο» µε τα κεραµικά αγγεία και τα αργυρά σκεύη από το παλάτι του Φιλίππου Β’ φωτίζει την εξέλιξη του συµποσίου ως κοινωνικού και πολιτικού φαινοµένου,ενώ η σειράτων κεφαλών από τερακότα – κατά τον Ρόµπιν Λέιν Φοξ – πιθανόν να απεικονίζει δαιµονικές µορφές. «Ισως µάλιστα να πρόκειται για ταπρώτα πορτρέτα του κόσµου, καθώς είναι µοναδική η ακρίβεια στις λεπτοµέρειες των χαρακτηριστικών στα πρόσωπά τους».

Δευτέρα 4 Απριλίου 2011

ΣΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ ΚΑΤΙ ΑΥΤΟ...;

από την "ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ"
Το νόμισμα αυτό κόπηκε το 341 Π.Χ. από τους Βυζαντινούς όταν κατάφεραν να αποκρούσουν την αιφνιδιαστική επίθεση που είχε εξαπολύσει στην Κωνσταντινούπολη ο Βασιλιάς της Μακεδονίας Φίλιππος ο δεύτερος .Την κρίσιμη στιγμή τα σύννεφα παραμερίστηκαν και την θέση τους πήρε το δυνατό φως του φεγγαριού. Έτσι οι Βυζαντινοί βλέποντας καθαρά πια τον Μακεδονικό Στράτο κατάφεραν να τον απωθήσουν. Το νόμισμα αυτό είναι γνωστό από την εποχή του Ιουστινιανού και τα σύμβολα του υπάρχουν σε πολλά βυζαντινά μνημεία. Οι Τούρκοι ιστορικοί και καθηγητές αναγνωρίζουν την προέλευση του εμβλήματος της σημαίας τους.

Στο φως η αρχαιότερη πινακίδα Γραµµικής Β΄

Της Μαίρης Αδαµοπούλου από την εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ" 04/04/2011




Είναι πήλινη και χρονολογείται πριν από 3.490 χρόνια. Είναι η αρχαιότερη πινακίδα Γραµµικής Β’ που έχει βρεθεί στην Ευρώπη και εντοπίστηκε µέσα σε προϊστορικά µπάζα και σκουπίδια στην Ικλαινα της Μεσσηνίας – 14 χλµ. βορειοανατολικά από την Πύλο, περιοχή στην οποία είχε την έδρα του ο οµηρικός βασιλιάς Νέστορας. Και παρά το γεγονός ότι οι διαστάσεις δεν ξεπερνούν τα 2,5x4 εκ., ανατρέπει την Ιστορία: αποδεικνύει πως η Γραµµική Β’ ήταν σε χρήση τουλάχιστον 100 χρόνια παλαιότερα από όσο πιστεύαµε έως σήµερα. Και πως η γραφή και η διατήρηση αρχείων δεν ήταν προνόµιο µόνο των µεγάλων διοικητικών κέντρων αλλά και των περιφερειακών. «Ηταν η µεγαλύτερη έκπληξη όταν µέσα σε έναν αποθέτη, πλάι στον κεντρικό υπόνοµο του προϊστορικού οικισµού της Ικλαινας, µέσα στο καµένο χώµα βρήκαµε την πινακίδα, η οποία µάλιστα είναι οπισθογραφική. Φέρει δηλαδή επιγραφές και στις δύο πλευρές, γεγονός που δεν είναι συνηθισµένο στα µυκηναϊκά αρχεία», εξηγεί στα «ΝΕΑ» ο καθηγητής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήµιο του Μιζούρι Μιχάλης Κοσµόπουλος, που ανασκάπτει τον χώρο από το 1998, υπό την Αρχαιολογική Εταιρεία, σε µια έρευνα κόστους 2,1 εκατ. ευρώ, το οποίο έχει καλυφθεί εξ ολοκλήρου από αµερικανικά και καναδικά κεφάλαια. Στη µια της όψη η πινακίδα αναφέρεται στην παρασκευή και πιθανώς συναρµολόγηση αντικειµένων, ενώ στη δεύτερη όψη της έχει καταγεγραµµένο κατάλογο ανδρών. Και χρονολογείται περί το 1480/70 - 1390/70 π.Χ., όταν µέχρι σήµερα η παλαιότερη πινακίδα Γραµµικής Β’ χρονολογούνταν από το 1390/70 - 1330/15 π.Χ. από τις Μυκήνες. «∆εν θα έπρεπε να βρίσκεται εδώ η συγκεκριµένη πινακίδα βάσει των όσων γνωρίζαµε έως σήµερα», επισηµαίνει ο κ. Κοσµόπουλος. «Εάν η τελική µελέτη επιβεβαιώσει τη χρονολόγησή της, σηµαίνει ότι η Ικλαινα ήταν ένα κρατίδιο πολύ πιο ανεπτυγµένο από ό,τι γνωρίζαµε µέχρι σήµερα. Ακόµη όµως κι αν αποδειχθεί µεταγενέστερη – στην εποχή δηλαδή που η Ικλαινα είχε καταληφθεί από την Πύλο – και πάλι αλλάζει ριζικά τη γνώση µας για τη µυκηναϊκή Ελλάδα, διότι η ύπαρξή της φανερώνει ότι γραπτά αρχεία διατηρούνταν όχι µόνο στην κεντρική πρωτεύουσα αλλά και στις πρωτεύουσες νοµών». Στο ερώτηµα πώς βρέθηκε η πινακίδα στα σκουπίδια του οικισµού – που διέθετε κυκλώπειο άνδηρο, µεγάλο κτιριακό συγκρότηµα µε αυλή, µνηµειώδη αρχιτεκτονική, ισοδοµικά κτίρια µε αυλή και πλούσια διακόσµηση µε τοιχογραφίες –, ο κ. Κοσµόπουλος εκτιµά πως «πιθανόν πετάχτηκε πριν από την κατασκευή των υπονόµων και διατηρήθηκε χάρη στη φωτιά που έκαψε τον αποθέτη. ∆εν είµαι σε θέση ακόµα να σας απαντήσω από πού ήρθε, αλλά πιστεύω ότι όπου υπάρχει µία υπάρχουν και άλλες και είναι θέµα χρόνου να βρούµε το δωµάτιο µε το αρχείο».

Παρασκευή 1 Απριλίου 2011

Κάτω στον Πειραιά στα αρχαία

Της Ν. ΚΟΝΤΡΑΡΟΥ-ΡΑΣΣΙΑ από την εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ" 1/4/2011 Την αρχαία πόλη του Πειραιά και, μάλιστα, σε μεγάλα οικιστικά τετράγωνα θα συναντήσει το Μετρό στην επέκταση της Γραμμής 3 από το Χαϊδάρι προς τον Πειραιά. Τα ευρήματα θα πυκνώνουν όσο το τρένο θα πλησιάζει στο λιμάνι, εκτιμούν οι αρχαιολόγοι της ΚΣτ' Εφορείας Αρχαιοτήτων. Οι εκπρόσωποι της Αττικό Μετρό έχουν ενημερωθεί σχετικά, αλλά απαντούν πως η χάραξη έχει οριστικοποιηθεί και εγκριθεί από το 2009, με κοινή υπουργική απόφαση των εμπλεκομένων υπουργείων. «Μήπως να μετατοπιστούν τώρα οι σταθμοί στα σημεία που ξέρουμε ότι υπάρχουν αρχαία, πριν είναι αργά;», τους είπε προχθές στο κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο η γ.γ. του ΥΠΠΟΤ και πρόεδρος του ΚΑΣ Λίνα Μενδώνη, προειδοποιώντας τους συγχρόνως σε αντίθετη περίπτωση, να μη θεωρήσουν τίποτα δεδομένο. Η δυτική επέκταση της Γραμμής 3 από το Αιγάλεω στο Χαϊδάρι και από εκεί στον Πειραιά (μήκους 7,5 χλμ.) διασχίζει τους δήμους Χαϊδαρίου, Αγίας Βαρβάρας, Κορυδαλλού και Πειραιά. Κατά μήκος αυτής της διαδρομής θα γίνουν έξι σταθμοί κι άλλα τόσα φρέατα. Ο Μετροπόντικας θα περάσει κάτω από κατοικημένες και μη περιοχές, σε βάθος έως και 25 μέτρων, όπως ειπώθηκε στο Συμβούλιο. Το πέρασμά του δεν θα σκοντάψει σε αρχαία, που βρίσκονται συνήθως σε υψηλότερη στάθμη. Το πρόβλημα θα φανεί μόνο στα σκάμματα για τους σταθμούς και τα φρέατα εξαερισμού και μόνο όσο θα πλησιάζουν στον Πειραιά. Σε δύο θέσεις θεωρείται βέβαιο ότι θα βρεθούν αρχαία και σε μία οι πιθανότητες είναι αρκετές. Οι αρχαιολόγοι γνωρίζουν πως στον σταθμό του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, που θα γίνει στην πλατεία ακριβώς απέναντι, θα βρεθούν κατάλοιπα της αρχαίας πόλης. Αλλωστε, κι όταν κτιζόταν το θέατρο, το 1884, είχαν βρεθεί αρχαία σπίτια και τώρα, κατά την ανακαίνιση του θεάτρου, ανακαλύφθηκαν και έχει ληφθεί απόφαση να διατηρηθούν στον αύλειο χώρο ως ορατά και επισκέψιμα. Η ΚΣτ' ΕΠΚΑ προαναγγέλλει ανασκαφικές τομές και έρευνα σε βάθος. Είναι, επίσης, γνωστό ότι και στην αυλή του Πανεπιστημίου Πειραιά (πρώην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή) θα βρεθούν αρχαία. Αυτά είναι ανασκαμμένα και καταχωμένα από τη δεκαετία του '80, όταν κατασκευαζόταν το πανεπιστήμιο. Η απόφαση τότε του ΥΠΠΟ ήταν να σκεπαστούν μέχρι την ολοκλήρωση της ανέγερσης του κτηρίου και έπειτα να αναδειχθούν στην αυλή του, πράγμα που δεν έγινε. Από την ανασκαφή που είχε διενεργήσει ο τότε προϊστάμενος της Β' Εφορείας, Γ. Σταϊνχάουερ, είχαν έρθει στο φως δύο ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα με σπίτια και δύο δρόμοι της πόλης του Πειραιά των κλασικών χρόνων. Αλλά και στα Μανιάτικα του Πειραιά, όπου προβλέπεται να γίνει ένας σταθμός, αναμένονται, σύμφωνα με την τ. προϊσταμένη της ΚΣτ' ΕΠΚΑ Εφη Λυγκούρη, κατάλοιπα από την αρχαία νεκρόπολη. Στο σημείο αυτό ο αρχαιολογικός χάρτης γράφει πως ήταν το βόρειο νεκροταφείο του αρχαίου Πειραιά. Το έργο αυτό έχει ορίζοντα ολοκλήρωσης μία πενταετία. Το ΚΑΣ ενέκρινε ομόφωνα τη χωροθέτησή του, υπό τον όρο ότι τα σκάμματα των σταθμών θα είναι μικρότερα (50 μ. έκαστο) και θα προηγηθεί, όπως συμβαίνει πάντα, ανασκαφή δαπάναις του έργου. *