Η ΑΘΗΝΑ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΥ

Σήμερα το πρωί εντελώς αναπάντεχα αποφάσισα να ανεβάσω μία συλλογή φωτογραφιών από την Αθήνα του Μεσοπολέμου.

Δε θα σταθώ στα πολιτικά δρώμενα της εποχής που ήταν ιδιαιτέρως έντονα και ρευστά. Άλλωστε το θέμα αυτό καθίσταται κουραστικό για το σύγχρονο άνθρωπο που ζει μέσα στο προκατασκευασμένο κουκούλι της τρομοκρατίας και του φόβου. Σκοπός μου είναι να ξεναγήσω τους φίλους αναγνώστες - επισκέπτες σε έναν κόσμο βγαλμένο μέσα από εικόνες που θυμίζουν τον παλιό βωβό κινηματογράφο . Παλιές γειτονιές, περίπατοι , δημόσια κτήρια, εμπορικά καταστήματα , τράπεζες και οτιδήποτε άλλο που αφορά τον καθημερινό τρόπο ζωής θα σας συντροφεύσουν στο μοναδικό αυτό ταξίδι...

( Οι φωτογραφίες προέρχονται από το αρχειακό υλικό του Ε.Λ.Ι.Α και από τη συλλογή Nelly's . Μουσική Σταμάτης Σπανουδάκης )

Ήρθε στο φως αρχαίο τείχος της Βεργίνας

Αναδημοσίευση άρθρου από την εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ" 27/11/2009

Οι επιχώσεις που αφαιρούνται γύρω από το τείχος της Βεργίνας «δίνουν» σε ορισμένα σημεία (εντυπωσιακό) βάθος 4,5 μ. Εντυπωσιακό τείχος μήκους 3,5 χιλιομέτρων και πλάτους 2,80 μέτρων περιέβαλλε την αρχαία πόλη της Βεργίνας, σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία από σημαντική αρχαιολογική αποκάλυψη που έδωσε μόλις χθες στη δημοσιότητα ο καθηγητής Παναγιώτης Φάκλαρης. Η επιστημονική ομάδα της ανασκαφής, της οποίας ηγείται, χρονολογεί το εύρημα στην εποχή του Κασσάνδρου (περί το 300 π.Χ.)- περίπου μισό αιώνα μετά την εποχή του Φιλίππου Β΄ και του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Είναι χαρακτηριστικό ότι από το 1992 που άρχισε η ανασκαφή του τείχους ουδέποτε δόθηκαν στοιχεία. Η ανασκαφική έρευνα των 17 τελευταίων ετών κάλυψε τα 2/3 του τείχους, που όπως φαίνεται αποτελούν την καλύτερα σωζόμενη οχύρωση της Μακεδονίας. Το τείχος αποκαλύπτεται διατηρημένο σε εξαιρετική κατάσταση και σε ύψος έως 1,90 μ. Το πάχος των μεταπυργίων φθάνει σε ορισμένα σημεία τα 2,80 μ. Η άνοδος στους πύργους και τις επάλξεις γινόταν με χτιστές κλίμακες, πέντε από τις οποίες έχουν ήδη ερευνηθεί. Δίπλα σε πύργους, καλυμμένες από την ημικυκλική προβολή τους, βρέθηκαν πυλίδες που χρησίμευαν ως έξοδοι για αιφνιδιασμό του εχθρού. «Όλα τα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά του τείχους, αλλά και τα ανασκαφικά στοιχεία ομόφωνα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η κατασκευή του ανάγεται στα χρόνια της βασιλείας του Κασσάνδρου, εποχή κατά την οποία η Μακεδονία γνωρίζει μια ταραχώδη περίοδο, εμφύλιων συγκρούσεων και εξωγενών επεμβάσεων. Η γεωγραφική θέση της πιερικής αυτής πόλης, πάνω στον αμαξιτό δρόμο που οδηγούσε από τα λιμάνια της Πύδνας και της Μεθώνης προς την Άνω Μακεδονία, καθιστούσε απαραίτητη την οχύρωσή της για την εξασφάλιση και τον έλεγχο της σημαντικής αυτής διάβασης» υπογραμμίζεται στην ανακοίνωση του καθηγητή Π. Φάκλαρη. Την αρχαιολογική ανακάλυψη του μνημειώδους τείχους συμπληρώνει πλήθος κινητών ευρημάτων, αλλά και απανθρακωμένων σπόρων από όσπρια και δημητριακά- τροφικά κατάλοιπα της εποχής, που η επιστημονική ομάδα χρονολογεί στον 2ο και 1ο αιώνα π.Χ.

Η αρχαία Αθήνα μεγαλώνει

Της Μαίρης Αδαμοπούλου
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΑ ΝΕΑ: Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2009
Το τείχος της Δεκέλειας που έκρινε την έκβαση του Πελοποννησιακού Πολέμου, τα ίχνη του οικισμού του Μαραθώνα από την εποχή της μεγάλης μάχης μεταξύ Ελλήνων και Περσών και ο δρόμος πάνω στον οποίο μεταφέρθηκαν οι όγκοι μαρμάρου από τα λατομεία της Πεντέλης στην Ακρόπολη είναι μερικά μόνο από τα πρόσφατα εντυπωσιακά αρχαιολογικά ευρήματα που συμπληρώνουν τον αρχαιολογικό χάρτη της Αττικής και αποκαλύπτουν τη συνολική εικόνα της πανίσχυρης Αθήνας, η οποία δεν περιοριζόταν μόνο στο τειχισμένο άστυ. «Οι ανασκαφές της τελευταίας τριετίας δεν συμπληρώνουν απλώς το παζλ της τοπογραφίας της αρχαίας Αθήνας, αλλά και τις γνώσεις μας για τους αρχαίους δήμους που αποτέλεσαν τη βασική προϋπόθεση για τη δημιουργία του μεγαλείου της αρχαίας Αθήνας», λέει στα «ΝΕΑ» η προϊσταμένη της Β΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, Γιάννα Τσιριγώτη-Δρακωτού, που παρουσίασε τα νέα ευρήματα από την Αττική σε ομιλία της στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. Ποιος δεν γνωρίζει τον Τύμβο που σκεπάζει τους 192 Αθηναίους οι οποίοι έπεσαν στη Μάχη του Μαραθώνα; Αίνιγμα που ζητά λύση, όμως, είναι το πού βρίσκεται ο οικισμός του Μαραθώνα της εποχής. Η λύση ίσως βρίσκεται στο Πλάσι. Εκεί όπου η αρχαιολογική σκαπάνη έπεσε κατά τη διάνοιξη ενός αγωγού, σε επτά τοίχους που χρονολογούνται στις αρχές του 5ου αι. π.Χ. Η υπόθεση όμως περιπλέκεται περισσότερο καθώς μόλις πριν από λίγους μήνες εντοπίστηκε στον οικισμό Βρανά ένα μεγάλο δημόσιο κτίριο της ίδιας εποχής, που δεν αποκλείεται να σχετίζεται με τον γνωστό από τις φιλολογικές πηγές ναό της Αθηνάς. Το αίνιγμα αναμένεται να λυθεί όταν προχωρήσουν οι ανασκαφές. Το δικό της μυστικό έκρυβε η Λούτσα σε ένα λατομείο, μόλις 1,5 χλμ. από το σημαντικό ιερό της Αρτέμιδος στη Βραυρώνα. Στις πλαγιές του βράχου μπορεί να δει κάποιος τα αποτυπώματα των εργαλείων του αρχαίου λατόμου. Το εντυπωσιακό είναι πως τα ίδια αποτυπώματα διακρίνονται και στους δόμους με τους οποίους χτίστηκαν τα αναλήμματα του ναού. Δεδομένου δε ότι τόσο ο ναός όσο και η στοά είναι φτιαγμένα από το ίδιο υλικό, οι αρχαιολόγοι είναι πλέον βέβαιοι πως εντόπισαν το λατομείο από όπου αντλήθηκε η πρώτη ύλη για το ιερό. Στο Χαλάνδρι αποκαλύφθηκε η αρχαία οδός που ταυτίζεται με την πορεία της λεγόμενης οδού της λιθαγωγίας, η οποία οδηγούσε στην αρχαιότητα από τα λατομεία Πεντέλης στο άστυ και χρησίμευε για τη μεταφορά των όγκων του μαρμάρου, με τους οποίους χτίστηκαν και τα μνημεία στην Ακρόπολη, ενώ ένα πρώιμο «φέουδο» μαρτυρά η αγροικία των 900 τ.μ. που βρέθηκε στον Άγιο Δημήτριο Μαρκοπούλου και χρονολογείται μετά το τέλος του 4ου αι. π.Χ.. Με 14 δωμάτια, αποθήκες, αίθουσα αργαλειού και δρόμο εισόδου πλάτους 2,5 μ., έρχεται σε αντίθεση με τα ταπεινά σπίτια της κλασικής εποχής και υποδεικνύει «ένα πρωτογενές φεουδαρχικό σύστημα».
Στο Χαλάνδρι αποκαλύφθηκε η αρχαία οδός από τα λατομεία Πεντέλης, μέσω της οποίας μεταφέρονταν τα μάρμαρα για τα μνημεία της Ακρόπολης Φως στον Δεκελεικό Πόλεμο «Σάρκα και οστά» όμως πήρε και ακόμη μία σελίδα της Ιστορίας. Εκείνη του Δεκελεικού Πολέμου, της τρίτης φάσης του Πελοποννησιακού Πολέμου, όταν βρέθηκε στο Παλαιόκαστρο στο Τατόι τμήμα του τείχους που έχτισαν οι Λακεδαιμόνιοι ύστερα από προτροπή του εξόριστου Αλκιβιάδη. Εκεί εγκατέστησαν επί εννέα χρόνια φρουρά, αποκλείοντας την Αθήνα και οδηγώντας την στην ήττα.

ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ

Μία σπουδαία περιοδική έκθεση με τον τίτλο "Γυναίκες στην Αρχαιότητα" μπορείτε να επισκεφτείτε στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο έως και τα τέλη Νοεμβρίου 2009. Η περιήγηση ξεκινάει με την ενότητα "Θεές" όπου μέσα από τους θρύλους και τις δοξασίες για την Αθηνά, την Άρτεμη και την Αφροδίτη , θα μπορέσετε να κατανοήσετε τις βαθύτερες κοινωνικές πτυχές του αρχαίου ελληνικού κόσμου καθώς και τη θέση της γυναίκας , κυρίως αυτή της Αθηναίας , όπως διαμορφωνόταν μέσα από τις θρησκευτικές δοξασίες και τα ήθη της εποχής εκείνης. Τα αναθήματα , οι γιορτές και οι σκηνές από τη λατρευτική ζωή ταξιδεύουν τον επισκέπτη σε έναν κόσμο που πλησιάζει πολύ έντονα το σύγχρονό μας, με τις χριστιανικές εθιμοτυπίες να συνδέονται άρρηκτα με το παρελθόν. Το πένθος, το στόλισμα των ταρατσών με γλάστρες που περιέχουν φυτά δημητριακών και τα μοιρολόγια των γυναικών για τον πρόωρα αδικοχαμένο Άδωνι, εραστή της Αφροδίτης, θυμίζουν το βαρύ κλίμα που επικρατεί κατά την Μεγάλη Παρασκευή , ημέρα ταφής του Θεανθρώπου.
Προχωρώντας περνάμε στην ενότητα " Ιέρειες και Ηρωίδες" με τις κόρες του Κέκροπα να κλέβουν την παράσταση με την περίφημη ιστορία της φύλαξης του απαγορευμένου καλαθιού της θεάς Αθηνάς και την αντίστοιχη παρακοή τους. Στη συνέχεια μαθαίνουμε για την συνολική συμμετοχή των γυναικών ανεξαρτήτου ηλικίας και κοινωνικής τάξης σε όλες τις θρησκευτικές λατρείες. Εξαίρεση αποτελούσαν οι ιέρειες , ένα κληρονομικό συνήθως δικαίωμα που μεταβιβαζόταν από γενιά σε γενιά ανάμεσα στους αριστοκρατικούς κύκλους των ευγενών και πολύ λιγότερο αποκτούταν μέσω κληρώσεως δίνοντας κατά αυτό τον τρόπο την ευκαιρία συμμετοχής και σε άτομα κατώτερων κοινωνικών ομάδων. Σπουδαίο όμως ενδιαφέρον αποκτάει η συνολική εκπαίδευση και πορεία της γυναίκας όπως διαγράφεται μέσα από τα ευρήματα και τις γραπτές μαρτυρίες. Το επτάχρονο κορίτσι μεγαλώνοντας στα ιερά της Άρτεμις ως "άρκτος", μυείται στα μυστικά της γυναικείας φύσης και προετοιμάζεται ψυχοσωματικά για την μετέπειτα ζωή του μέσα στα πλαίσια της οικογένειας που πρόκειται να δημιουργήσει . Οι θυσίες , αιματηρές και αναίμακτες , αποτελούν βασικό μέλημα των γυναικών όσον αφορά την εξασφάλιση της εύνοιας των Θεών για την ευτυχία , την μακροημερία και τον πλούτο της οικογένειάς τους. Σπουδαίες εορτές όπως τα Παναθήναια , τα Θεσμοφόρια και τα Ελευσίνια μυστήρια , προσφέρουν στη γυναίκα πρωταγωνιστικό ρόλο εν αντιθέσει με την καθημερινότητα που την επιτάσσει να απέχει από την πολιτική ζωή του τόπου και να περιορίζεται στις κατ' οίκον εργασίες καθιστώντας την ως απλή μονάδα αναπαραγωγής και αρμόδιο διαχειριστή της "οικονομίας" του σπιτιού της. Ο θάνατος , αυτή η μετάβαση της ψυχής και του σώματος σε έναν άλλο διαφορετικό και σκοτεινό κόσμο προκαλούμενος πολλές φορές κατά την ώρα του τοκετού, καταγράφεται στις επιτύμβιες στήλες είτε από το γεμάτο οδύνη βλέμμα των μικρών παιδιών που αποχαιρετούν την μητέρα τους είτε με την παράδοση της γεμάτης από αγαπημένα κοσμήματα πυξίδας , που προσφέρουν τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας και οι υπηρέτες προς τη νεκρή. Ένα σπουδαίο κομμάτι από την ζωοφόρο του Παρθενώνα, αντίγραφο του αντιγράφου που παραδόθηκε το 1842 από το Βρετανικό Μουσείο στο Μουσείο Ακροπόλεως , ως ανάμνηση των κλεμμένων μαρμάρων από τον Άγγλο πρέσβη στην Ελλάδα Έλγιν, ανασκευάζει την έως τώρα επικρατούσα θεωρία ως προς την κατασκευή και παράδοση του πέπλου της Αθηνάς κατά την εορτή των Μεγάλων Παναθηναίων αποκλειστικά και μόνο από γυναίκες υφάντριες . Η νέα εκδοχή θεωρεί πως συμμετείχαν μόνο άνδρες κατά την ύφανση ή τουλάχιστον παρίστανταν ως επόπτες από την έναρξη έως τη λήξη του έργου. Σημείο αναφοράς αποτελεί η εμφάνιση μίας ανθρώπινης φιγούρας νεαρής ηλικίας ,πιθανότερο ανδρικής, η οποία παραδίδει το ιερό πέπλο στα χέρια του ανώτερου θρησκευτικού άρχοντα των Αθηνών ενώ δίπλα του στέκεται και η αρχιιέρεια του ναού της πολιούχου θεάς.
Τέλος σημαντικότατα ευρήματα αγγείων με αναπαραστάσεις παιδιών σε παιχνίδια , συνήθειες και ασχολίες της καθημερινότητας προσφέρουν στον επισκέπτη μία σφαιρική άποψη για τη θέση και την ανάπτυξη του παιδιού κατά την αρχαιότητα. Η συμπλήρωση των τριών ετών και η πόση μικρής ποσότητας οίνου που δινόταν στο παιδί ( ως άλλη θεία μετάληψη ) αυτόματα το καθιστούσαν μέλος της ευρύτερης κοινωνικής ομάδας καθώς ξέφευγε πια από τα κλειστό περιβάλλον της οικίας του και ερχόταν σε επαφή με την μικρή κοινωνία της γειτονιάς που την αποτελούσαν παιδιά συνομήλικα και μεγαλύτερα.

Η φωτογράφιση επιτρέπεται άνευ φλας. Προτείνεται η χρήση γρήγορου φίλμ 400 asa καθώς και φακών με πολύ ανοιχτά διαφράγματα

( <= f.2,8 ) και ταχύτητα ικανή προς αποφυγή ανατάραξης (t =>30 ) καθώς ο χώρος είναι ιδιαίτερα υποφωτισμένος

Πέρα από την περιοδική έκθεση όπως την περιγράψαμε παραπάνω προτείνουμε να επισκεφθείτε και την μόνιμη έκθεση κοροπλαστικών ευρημάτων από τα σπουδαιότερα εργαστήρια της αρχαιότητας ( Αττικής -Κορίνθου - Βοιωτίας κ.λ.π) που στεγάζεται στο δεύτερο όροφο του Μουσείου. Ανέκδοτα αντικείμενα μας παρουσιάζουν στιγμές από την καθημερινή κοινωνική , οικονομική , στρατιωτική , πολιτική και πολιτιστική ζωή των προγόνων μας με έναν απόλυτο σουρεαλιστικό τρόπο.

Προσοχή: στη συγκεκριμένη αίθουσα απαγορεύεται αυστηρώς η βιντεοσκόπηση και η φωτογράφιση.

ΛΕΣΒΟΣ - ΑΠΟΛΙΘΩΜΕΝΟ ΔΑΣΟΣ

Μοναδικό μνημείο φυσικής ιστορίας αποτελεί το απολιθωμένο δάσος της Λέσβου , μία περιοχή ανάμεσα στην ιστορική Ερεσό , την Άντισσα και το Σίγρι, στο οποίο κάλλιστα μπορείτε να επισκεφθείτε το υπερσύγχρονο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας με σπάνια εκθέματα όχι μόνο από την Ελλάδα αλλά από κάθε γωνιά του κόσμου. Το απολιθωμένο δάσος δημιουργήθηκε ύστερα από μία σειρά έντονων ηφαιστειακών διεργασιών που έλαβαν χώρα στην τότε ενιαία Αιγηίδα κατά την υποτροπική περίοδο ,είκοσι εκατομμύρια χρόνια πριν . Χιλιάδες στρέμματα τροπικού δάσους , αποτελούμενα κυρίως από Σεκόιες ,ένα είδος δένδρου που απαντάται σήμερα μόνο στις ΗΠΑ , βρέθηκαν αναπάντεχα στο έλεος των εκλυομένων αερίων και των πυροκλαστικών υλικών με αποτέλεσμα να διατηρηθεί ο κορμός τους αλλά και πολλά άλλα ακόμα φυτικά στοιχεία ( καρποί , κλαδιά, φυλλώματα ) σε ακέραιη κατάσταση. Τα χρώματα που συναντούμε ποικίλα και εκπληκτικά, με το βαθυκόκκινο ( ενώσεις σιδήρου & πυριτίου) να κυριαρχεί στο τοπίο. Για περισσότερες λεπτομέρειες μπορείτε να συνδεθείτε με την επίσημη ιστοσελίδα του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου στην διεύθυνση: http://www.aegean.gr/Petrified_Forest/Frames/HTML/Greek/Frames.htm .
Μερικές συμβουλές για τους φίλους που ασχολούνται με την φωτογραφία: ώρες λήψης από 12.00 μμ έως 14.00 μμ για την καλοκαιρινή περίοδο. Χρήση φιλμ Fujicolor 100 ASA και εκτύπωση σε fuji crystal paper για απόλυτη απόδοση και ζωντάνια χρωμάτων. Κλειστά διαφράγματα και ταχύτητα 60 λόγω ισχυρών ανέμων που πνέουν στην περιοχή. Φακοί zoom, macro και τηλεφακοί καθώς και εφαρμογή φίλτρου cir-polirizing, βοηθούν τόσο στη σωστή εστίαση και εντοπισμό λεπτομερειών όσο και στην αντίσταση ενάντια στο σκληρό φως που παρατηρείται τις ώρες εκείνες.

ΑΥΓΟΥΣΤΙΑΤΙΚΗ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ - 6/8/2009

Η πανσέληνος του Αυγούστου είναι γνωστή σε όλους μας. Έχετε όμως ποτέ αναρωτηθεί γιατί επιλέγονται οι αρχαίοι ιεροί χώροι να φιλοξενήσουν την μοναδική αυτή στιγμή;
Η απάντηση είναι απλή: Αυτό που θα σας μαγέψει δεν είναι το φως της Σελήνης αλλά η εκτυφλωτική λάμψη των μαρμάρων που προκαλείται από το θεσπέσιο ουράνιο φαινόμενο.
Ζήστε μία εμπειρία που δεν θα ξεχάσετε ποτέ! Θα εκπλαγείτε από το αποτέλεσμα...

Επαγγελματικά δικαιώματα ΕΛΠ - Επιστολή απάντηση στην ΕΝΩΣΗ ΕΚΑΤΑΙΟΣ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΣΧΟΛΗ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ
Κοσμητεία Σ.Α.Σ.Σαχτούρη 23262 22
ΠΑΤΡΑ Τηλ. 2610-367431 Πάτρα, 7/7/2009Fax 2610-367427 Αρ.Πρωτ.- Σ.Α.Σ.: 292 e-mail: alexandri@eap.gr


Προς το Δ.Σ. της Ένωσης φοιτητών και αποφοίτων του ΠΣ ΕΛΠ«Εκαταίος» Κοινοποίηση:Τμήμα Εκπαίδευσης

Σε απάντηση των με αριθμ. πρωτ. 23/30-6-2009 και 24/30-6-2009 επιστολών σας, σας γνωρίζουμε ότι:
Α) Σε ό,τι αφορά τα μαθήματα που δυνητικά μπορούν να διδάξουν οι απόφοιτοι του ΠΣ «Σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό», η απόφαση της Κοσμητείας (συνεδρίαση 72η /1-7-2009) είναι η εξής: οι απόφοιτοι του ΠΣ «Σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό» έχουν επάρκεια να διδάξουν τα εξής μαθήματα:Στο Γενικό Λύκειο:1. Στην Β΄ Τάξη, το μάθημα επιλογής «Κοινωνική και πολιτική οργάνωση στην αρχαία Ελλάδα», καθώς σε δύο από τις βασικές Θ.Ε. του ΠΣ, στη Θ.Ε. ΕΛΠ11 «Ελληνική Ιστορία» και στη Θ.Ε. ΕΛΠ 20 «Δημόσιος και ιδιωτικός βίος στην Ελλάδα Ι: Από την Αρχαιότητα έως και τα Μεταβυζαντινά χρόνια», οι απόφοιτοι έχουν διδαχθεί επαρκώς τα αφορώντα στην πολιτική οργάνωση και την κοινωνική εξέλιξη της αρχαϊκής, κλασικής και ελληνιστικής εποχής, τους πολιτικούς θεσμούς και τις κοινωνικοοικονομικές δομές των αρχαίων πόλεων –κρατών.2. Στην Γ΄ Τάξη, το μάθημα επιλογής «Ιστορία της Τέχνης», καθώς το ΠΣ προσφέρει ως υποχρεωτική τη Θ.Ε. της ιστορίας της Ελληνικής Τέχνης, Θ.Ε. ΕΛΠ12 «Τέχνες Ι: Ελληνικές Εικαστικές Τέχνες, Επισκόπηση της Ελληνικής Αρχιτεκτονικής και Πολεοδομίας», και Θ.Ε. επιλογής σχετικά με την ιστορία της ευρωπαϊκής τέχνης, την ιστορία της μουσικής, του θεάτρου και του κινηματογράφου και την αρχαιολογία στον ελληνικό χώρο.Στα Επαγγελματικά Λύκεια (ΕΠΑ.Λ):1. Στην Α΄ Τάξη, στον Τομέα των Εφαρμοσμένων Τεχνών, το μάθημα «Ιστορία της Τέχνης», καθώς το ΠΣ προσφέρει ως υποχρεωτική τη Θ.Ε. της ιστορίας της Ελληνικής Τέχνης, Θ.Ε. ΕΛΠ12 «Τέχνες Ι: Ελληνικές Εικαστικές Τέχνες, Επισκόπηση της Ελληνικής Αρχιτεκτονικής και Πολεοδομίας», και Θ.Ε. επιλογής σχετικά με την ιστορία της ευρωπαϊκής τέχνης, την ιστορία της μουσικής, του θεάτρου και του κινηματογράφου και την αρχαιολογία στον ελληνικό χώρο.
Β) Σε ό,τι αφορά τη δυνητική απασχόληση των αποφοίτων του ΠΣ «Σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό» σε διάφορους επαγγελματικούς κλάδους, το θέμα έχει ήδη διευθετηθεί με το υπ΄ αριθμ. 66/11-6-2009 προεδρικό διάταγμα (ΦΕΚ89/τ. Α΄/11-6-2009).



Με εκτίμηση,
Ο Κοσμήτορας της Σ.Α.Σ Καθηγητής Αλέξης Κόκκος

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΕΛΠ

Τη στιγμή που εγκαινιάζονται νέα υπερσύγχρονα μουσεία για την πολυδιαφημιζόμενη στο εξωτερικό προβολή του Ελληνικού Πολιτισμού , στο εσωτερικό οι άνθρωποι που μοχθούν και αγωνίζονται να υπηρετήσουν ουσιαστικά και επιστημονικά τον κλάδο αυτό, απαξιώνονται από το ίδιο το κράτος μέ ένα ανυπόστατο προεδρικό διάταγμα το οποίο λίγο πολύ υποβιβάζει την επιστήμη μας σε μία "απλή ακαδημαϊκή ενασχόληση" ορισμένων ανθρώπων οι οποίοι όπως προφανώς πιστεύεται και "άπλετο χρόνο διαθέτουν" και "οικονομικά ανεξάρτητοι είναι" και "υποχρεώσεις δεν έχουν" οπότε γιατί να προστεθούν στη λίστα εκείνων που αναζητούν μία πραγματική δεύτερη ευκαιρία στη ζωή τους τόσο μορφωτικά όσο και επαγγελματικά; Πόσο πια θα συνεχίζει να μας πληγώνει το υποτιθέμενο "κράτος δικαίου" που 35 χρόνια μετά την μεταπολίτευση ακόμα παραπαίει ανάμεσα σε συμπαιγνίες ,ανισότητες και αντιδημοκρατικές αποφάσεις;