Mια που η πολλών ερμηνειών ιστορία της κατάληψης της Νομικής Σχολής με χρησιμοποίηση των δύστυχων μεταναστών έφερε και πάλι στο προσκήνιο τις πολλές πτυχές της κυριαρχούσας πολυποίκιλης αθλιότητας στον χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης, σκέφθηκα να αναδείξω μία από τις αιτίες αυτής της κατάντιας, η οποία επιμελώς αποσιωπάται. Θα ανατρέξω σε άρθρο μου πριν από 15 χρόνια, με αναφορά στο ετήσιο καραγκιοζιλίκι των φοιτητικών εκλογών, καθώς με τον τρόπο που διεξάγονται οι νέοι μας εθίζονται στον εξευτελισμό της δημοκρατίας με πρόσχημα τις δήθεν δημοκρατικές ελευθερίες. Εγραφα στις 18 Μαΐου 1995:
«Η παρουσία των κομματικών παρατάξεων στα ΑΕΙ, στα ΤΕΙαλλά και στη μέση εκπαίδευση έχει καταντήσει ένα θεσμοθετημένο γκάλοπ καταμετρήσεως της επιρροής των κομμάτων στην κοινωνία.Ταυτόχρονα, χρησιμοποιείται για στρατολόγηση αφισοκολλητών, χειροκροτητών και γενικά υπηρετών των κομμάτων με δέλεαρ τη σταδιοδρομία τους ως επαγγελματιών πολιτικών ή την εξασφάλιση μιας θέσεως στον κρατικό μηχανισμό. Οι περισσότεροι κομματικοποιημένοι νέοι στην ουσία δεν είναι πολιτικοποιημένοιαλλά υπαλληλοποιημένοι. Δεν φαίνεται να έχουν πια όραμα, ούτε να θέλουν να διορθώσουν τον κόσμο. Απλώς επωφελούνταιγια να βολευτούν σ΄ αυτόν που υπάρχει. Αυτή την παραφθορά του δημοκρατικού συστήματος, που εκφράζεται και με τον χλευασμό της Δημοκρατίας σε κομματικό επίπεδο, με τη μονοκρατορική κυριαρχία του αρχηγού και της αυλής του, με τη μη τήρηση δημοκρατικών διαδικασιών στα όργανα των κομμάτων,με την πλήρη αδιαφάνεια στη διαχείριση των οικονομικών τους, γιατί να μην την υιοθετήσουν και οι νεολαίοι τους; Μόνο που εδώ προχωρούν πολύ περισσότερο, αφού έχουν τελικά καταργήσει και τη μόνη τυπική διαδικασίαη οποία γίνεται ακόμη σεβαστή από τα μητρικά κόμματα.Οι κομματικοποιημένοι φοιτητές, ανώριμοι και άπληστοι μαζί, και καθώς δεν έχουν καιρό να περιμένουν, θέλουν τη νίκη και την εξουσία εδώ και τώρα μόνο για το κόμμα τους και για κανένανάλλον,έστω και με βία και νοθεία. Αυτό που και στο τελευταίο σωματείο εκδοροσφαγέων ή κοπτοραπτούδων είναι εφικτό,δηλαδή η ανάδειξη κάποιων συνδικαλιστικών εκπροσώπων που εκλέγουν διοίκηση με πρόεδρο και λοιπά αξιώματα, στους φοιτητές μας είναι αδύνατον. Οχι διότι δεν μπορούν,αλλά επειδή δεν θέλουν. Αφού δεν μπορούν να καταμετρήσουν10 ή 100 ψήφους και να εξαγάγουν κάποια ποσοστά μόνοι τους,θα είχαν αδιάβλητα αποτελέσματα, αν δέχονταν την παρουσία δικαστικών αντιπροσώπων όπως ισχύει στις κοινοβουλευτικές εκλογές. Τους αρνούνται, όχι γιατί θα αμφισβητούνταν έτσι η δημοκρατική ωριμότητα των φοιτητών, αλλά ακριβώς διότι επιθυμούν να μπορούν την επομένη των εκλογώννα λένε ψέματα. Οι φοιτητικές εκλογές είναι ένα καλό φροντιστήριο όπου οι νέοι μας διδάσκονται να λένε με άνεση τα ψέματα στα οποία στηρίζεται συνήθως η πολιτική και κομματική σταδιοδρομία στην Ελλάδα. Ενώ η Εθνική Φοιτητική Ενωση Ελλάδας παραμένει ακέφαλη επί δεκαετίες χάρη στην αντιδημοκρατική νοοτροπία των μειοψηφιών,που δεν θέλουν να αναγνωρίσουντην πλειοψηφία. Για να γίνει συνειδητό πόσο χαμηλά έχει δυστυχώς πέσει το φοιτητικό κίνημα, αρκεί να αναφερθεί ότι οι εκπρόσωποί του δεν ενοχλούνται από τα φαινόμενα των πτυχιούχων-“μαϊμούδων” ή από τους εκατοντάδες ψευτοαρρώστους που μπαίνουν στα πανεπιστήμια από το παράθυρο,και δεν είδα να κάνουν ποτέ μια απεργία ή κατάληψη για να αποπεμφθούν από τα ΑΕΙ αυτοί οι απατεώνες φοιτητές. Αντίθετα,τους καλύπτουν με κάθε τρόπο, αφού έχουν ασκηθεί από τα κόμματα στο αντιδημοκρατικό αξίωμα “ο σκοπός αγιάζει τα μέσα”».
Αυτά, μεταξύ άλλων, έγραφα τότε. Εκτοτε τα πράγματα χειροτέρεψαν, αφού βαθμιαία η βία, η αυθαιρεσία και ο φασισμός δυναμικών μειοψηφιών κυριάρχησε και τον τρέμουν οι πάντες. Αυτές αποφασίζουν και οι σιωπηλές πλειοψηφίες υποτάσσονται. Εχουν παραιτηθεί από τις ελευθερίες τους. Ας πάρουν μαθήματα από τους Αιγύπτιους.
