Άρθρο δημοσιευμένο στην εφημερίδα "Τα Νέα" 27/10/2010
Ο άερας τής παίρνει το φόρεµα καθώς τρέχει να µεταφέρει στους ολύµπιους θεούς το µήνυµα της νίκης των Αθηναίων στον Μαραθώνα. Μαρµαρωµένη εδώ και 2.500 χρόνια η Νίκη του Καλλιµάχου στέλνει το µήνυµά της πλέον από το Νέο Μουσείο Ακρόπολης Τρέχει προς τα δεξιά. Το γεµάτο πτυχές φόρεµά της ανεµίζει και ο χιτώνας µπερδεύεται ανάµεσα στα πόδια της, για να δείξουν τη γρήγορη κίνησή της. Εννέα µικρές οπές στον λαιµό της στερέωναν κάποτε το κόσµηµα που φορούσε και στο χέρι της κρατούσε το κηρύκειο του αγγελιαφόρου. Τα κυµατιστά µαλλιά της και το χρώµα, που σώζεται ακόµη και σήµερα στα φτερά της, προκαλούν να την περιεργαστεί ο επισκέπτης ακόµη και από την πίσω όψη της. Είναι η Νίκη του Καλλιµάχου, τµήµατα της οποίας βρέθηκαν κοντά στο Ερέχθειο το 1886. Λίγο αργότερα η αρχαιολογική σκαπάνη εντόπισε τον ιωνικό κίονα πάνω στον οποίο πατούσε. Κοµµένη σε πολλά κοµµάτια, δύο εξ αυτών , τα ανώτερα , είχαν τη θέση τους στο παλιό µουσείο της Ακρόπολης. Ενα τµήµα του κίονα ήταν στο Επιγραφικό Μουσείο. Και το κιονόκρανο µαζί µε το βάθρο στις αποθήκες. Μέχρι που ταυτίστηκαν ως σύνολο από τον αρχιτέκτονα και καθηγητή στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, Μανόλη Κορρέ. Ο δρόµος όµως ώς την ένωσή τους αποδείχτηκε µακρύς. Και ύστερα από ένα χρόνο µελέτης και σχεδίων η πληγωµένη Νίκη κατάφερε να επανενωθεί και να κάνει το ντεµπούτο της ενώπιον των επισκεπτών του Νέου Μουσείου Ακρόπολης. «Πρόκειται για µια τολµηρή παρουσίαση, καθώς δεν συµπληρώνονται τα τµήµατα που λείπουν», εξηγήσε ο πρόεδρος του Νέου Μουσείου Ακρόπολης, καθηγητής Δηµήτρης Παντερµαλής, για τη Νίκη που στέκει πάνω σε έναν σκελετό από ανοξείδωτο χάλυβα. Και δεν απέκλεισε το ενδεχόµενο σε νέες έρευνες στην Ακρόπολη και ειδικά στο νότιο τείχος να εντοπιστούν κι άλλα τµήµατα του εντυπωσιακού γλυπτού. Μπροστά από την εντυπωσιακή µεν, αποσπασµατικά δε, σωζόµενη Νίκη, ποζάρει ένα µικρό µοντέλο (σε κλίµακα 1/10) του αγάλµατος που φιλοτεχνήθηκε ειδικά για να επιτρέψει στους επισκέπτες να κατανοήσουν , έστω και κατά προσέγγιση , την πλήρη εικόνα του γλυπτού.
Οι άνθρωποι πίσω από την «ανάσταση:
Η µεγαλύτερη δυσκολία ήταν να αποφασίσουµε να στήσουµε τη Νίκη। Από εκεί και πέρα έπρεπε να βρεθεί ένας τρόπος που να είναι αναστρέψιµος και ταυτόχρονα αέρινος ώστε να ταιριάζει µε την αισθητική της αίθουσας των αρχαϊκών। Για αυτό και δεν θελήσαµε να γεµίσουµε τα κενά µε γύψο. Το γλυπτό οδηγούσε τα βήµατά µας. Μπαίναµε σε διάλογο µαζί του και να µας έδειχνε τι έπρεπε να κάνουµε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ: Συντηρητής
Μαζί µε τις µελέτες και τα σχέδια δουλέψαµε σχεδόν έναν χρόνο. Υπήρχαν µέρες που δεν κοιµόµασταν από την αγωνία κι άλλες µέρες που ξυπνάγαµε µε µια καινούργια ιδέα και τρέχαµε να δούµε αν µπορεί να εφαρµοστεί. Δεν ήταν µια εύκολη διαδικασία.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ :Συντηρητής - γλύπτης
Δουλέψαµε σχεδόν δέκα µήνες συνολικά µαζί µε τα σχέδια και κάπου δυόµισι µήνες µόνο για να τα µεταφέρουµε στον γύψο, ώστε να φτιάξουµε το µοντέλο. Πρώτα φτιάξαµε ένα πρόπλασµα σε πλαστελίνη, ύστερα το χυτεύσαµε σε γύψο. Κατόπιν φτιάξαµε δεύτερο καλούπι σε λάστιχο και εν συνεχεία πειραµατιστήκαµε στο τελικό υλικό, έως ότου καταλήξουµε σε ένα ειδικό µείγµα γύψου. Το σίγουρο είναι πως δουλέψαµε µε µεράκι και αγάπη.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Συντηρητής - ζωγράφος
